چرا در برابر خودتوانمندسازی مقاومت می‌کنیم؟

با تشکر و سپاس از سرکار خانم دکتر نظری بزرگوار برای این طرح این سوال من با گزینه دوم موافقم که دلیل مقاومت در برابر خودتوانمندسازی عادت به گذشته و هراس از تغییر است.چشم هارا باید شست و نگاهمان را باید تغییر دهیم.متاسفانه ما درگیر یک سری عادت هایی در هر زمینه ای از زندگی هستیم چه در حوزه کاری،زندگی، چه درحوزه علمی و فرهنگی ودانشگاهی.داشتن روحیه خودتوانمندسازی ملزم به این است که یک سری از عادت هایی که سد راه ما برای یافتن مسیری روشن در جهت رسیدن به اهدافمان است را کناربگذاریم و نگرش خود را تغییر دهیم مجدد عرض میکنم چشم هارا باید شست عادت های غلطمان را کنار بگذاریم و در جهت توانمندسازی خودمان پیش رویم برای اینکه بتوانیم ایده های خودمان را به عمل تبدیل کنیم که این امر نیاز به پشتکار،راهکار ،ابزار و ارتقای روزانه توانمندی های خودمان است. در عصر امروز که با حجم زیادی از اطلاعات سروکار داریم با برنامه ریزی هدفمند و شناخت توانایی های خود و ارتقای توانمندی ها و داشتن ذهنی خلاق و عملگرا می توان به فردی موفق در رشته خود بود و ارتباط خودرا با بازار کار و صنعت قوی تر نمود.این به شرط ان است که نگاهمان را عوض کنیم ترس هارا کنار بگذاریم و هدفمند به سوی جلو گام برداریم.

خانم دکتر نظری عزیز، سلام
بنظرم گزینه ۷ دلایل بیشتری از سایر گزینه ها را در خود جای داده است. یکی از این دلایل می تواند عدم آگاهی از توانمندی های تاریخ گذشته و بی میلی نسبت کنار نهادن آنها باشد. ریشه این نا آگاهی و بی رغبتی داستانی مفصل دارد و بیشتر از هرچیز به نوع این توانمندی و ارتباط آن با عقاید، عادت ها، مهارت ها و دانش فردی باز می گردد. اما به قول رودلف دوبلی، خلاص شدن از شر این عقاید که من به آن عادت، مهارتها و دانش تاریخ گذشته را هم اضافه می کنم]، سخت اما ضروری است.

خانم دکتر نظری
با سلام و تشکر به خاطر طرح مسائل ناب و کلیدی، که اگر پاسخی برای آنها یافت شود می توان به آینده امیدوارتر شد. همانگونه که در مطلبم در نشریه الکترونیکی شناسه نوشته بودم خودسازی خلاق می تواند زمینه ساز موفقیت مان در فضای رشته و حرفه شود. اما پاسخ این پرسش که چرا از این خودسازی خلاق استقبال نمی شود به عوامل مختلفی بستگی دارد. برخی از این عوامل تحت تاثیر وضعیت پیچیده اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و تغییرات متاثر از فناوری مشترک می باشند و برخی نیز به بافت و سرشت رشته ما مرتبط می شوند. از عوامل مشترک که بسیار مهم نیز هستند چو بگذریم به عوامل خاص رشته می رسیم که سبب شده برخی از متخصصان و حرفه مندان تلاشی برای ارتقاء و خودتوانمندسازیشان از خود نشان ندهند. یکی از آفات هایی که به رشته ما (به ویژه در زمان خودنمائی عنوان قدیمیش یعنی کتابداری) ضربه زیادی است القاء باور اشتغال صرف در مراکز اداری و کارمندپروری آن است. متاسفانه کتابدار شدن و وارد شدن در ساختارهای معیوب اداری و غفلت از بخش خصوصی و خدمات اطلاعاتی متعددی که فارغ التحصیلان ما می توانند متولی ارائه آنها باشند، سبب شده است زمینه بروز خلاقیت و افزایش انگیزه برای خودتوانمدسازی متخصصان علم اطلاعات کاهش پیدا کند. امیدوارم پس از تغییر عنوان رشته و بهبود وضعیت سرفصلهای آموزشی و تلاش برای تغییر گرایش فارغ التحصیلان در بازار کار به سمت و سوی ارائه خدمات اطلاعاتی و انجام کسب و کار خلاقانه در این حوزه، این وضعیت تا حدود زیادی بهبود پیدا کند. برایتان آرزوی موفقیت دارم.

سلام و درود
تصور می کنم عادت‌ها و کهن الگوهای آدمی که از بدو حیات شکل می گیرند طوری با گوشت و پوست و خون و بالاتر از همه اینها با اندیشه ما عجین می شوند که برای او جنبه اصیل دارند. تا جائی که اگر منصفانه و عالمانه با چالشی مواجهه داشته باشیم تغییر خود را سخت می دانیم. از سوی دیگر وقتی تصور درست و بجا از خودتوانمندی ها به تمام اقسامش که از فکر می‌آغازد و به روح و جسم ختم می شود نداشته باشیم طبعا نمی توان انتظار راهبرد صحیح و مناسب از مصاحبین و نویسندگان این عرصه داشت. به همه این‌ها ترس از نقایص و دیرکردهای پژوهشی را نیز بیفزاییم نتیجه بهتر روشن می شود و شاید دلایل دیگر نیز به تفاخر سهیم باشند اما آسیب شناسی هر یک فرصت مبسوطی را می طلبد

سلام.
برای شخص من، گزینۀ دوم دلیل اصلی‌تری است. برای انجام کاری، باید بتوان تا حدودی نتیجۀ کار را پیش‌بینی کرد، اینگونه انگیزه هم بیشتر می‌شود.اما مواقعی که عوامل مداخله‌گر بسیارند و تعداد زیادی از این عوامل از کنترل شخص خارج هستند، آینده مبهم‌تر می‌شود و ترس از تغییر بیشتر می‌شود.
و البته واضح و مبرهن است که میزان مسئولیت‌پذیری هم مهم است. در خودتوانمندسازی، فرد از نظر روحی باید قویتر باشد. چون بیشتر اشتباهات متوجه خود اوست. انتقادها را باید از خودش بکند، که کار ساده‌ای نیست.

موضوع بسیار جذابی است. من باید بیشتر بهش فکر کنم (کما اینکه به خاطر مسئله‌ای، دو ماه است که دارم از جنبۀ دیگری به آن فکر می‌کنم). حتما بعدتر نظرم توسعه پیدا کرد و عمیق‌تر شد. خیلی خوشحال می‌شوم اگر نتایج پژوهشتان را با من هم به اشتراک بگذارید.

شاداب باشید

با سلام مجدد مقاومت در مقابل تغییر طبیعی است واین عکس العمل مثبت مغز است چرا که در غیر این صورت انسان بایستی دائم در حال تغییر باشد .بعبارتی انسان با تز محیط بیرون وآنتی تز داخلی سنتزی می سازد که ممکن است در غالب موارد بار تز سنگین واثر گذار باشد . راسل در مورد خواندن کتاب می فرمایند : من کتاب را طوری می خوانم که هم می خواهم مطال را کامل بپذیرم وهم کامل رد کنم , محصول حاصله بسیار شیرین است .