ماهیت و افق کاری رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی
رموز موفقیت تحصیلی و جذب شغل دلخواه پس از فارغ‌التحصیلی
قبولی در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی (یا کتابداری و اطلاع رسانی سابق) ـ برای بیشتر افراد ـ مانند آن دسته از حوادث زندگی است
که وقتی اتفاق می افتد حس غم را در فرد ایجاد می کند (به جز افرادی که با علم این رشته وارد رشته می‌شوند)
ولی با گذر زمان، این حس به حسِ «چه خوب شد که این رشته قبول شدم!» تبدیل می شود.
البته به شرط آنکه این فرد کسی باشد که به معنا داشتن حوادث در زندگی یعنی «حکمت» اعتقاد داشته باشد
و همواره در حوادث زندگی خود «در جستجوی معنا» باشد.
به دلیل ناشناخته بودن این رشته ـ و در عین حال کاربردی بودن آموزه های آن در سایر علوم و صنایع ـ معمولا موفقیت در این رشته از آنِ کسی است
که به «حکمت» اعتقاد داشته باشد و بتواند بین آموخته های خود در این رشته و آرمانهای فردی و حرفه ای خود ارتباطی بیابد.
و از این رهگذر به بصیرت لازم درباره چیستی و چرایی رشته، در بافت علائق و خواسته های خود دست یابد.
چرا که به دلیل ویژگی میان رشته ای بودن رشته علم اطلاعات و دانش شناسی
تقریبا برای هر فرد با هر علاقه ای شانس پیدا کردن حوزه ای جذاب برای آموختن و کار در این رشته وجود دارد.
تنها در صورت باز و پذیرا بودن است که دانشجو در فرایند تحصیل در رشته
«آهان»ی ناگفتنی و در مسیر شغلی آینده خود، «آهان»های بیشتری را تجربه می کند.
اما چرا ماهیت رشته علم اطلاعات اینگونه ناشناس است
و شناخت آن نیاز به چنین سیر و سلوک عارفانه‌ای دارد؟
ناشناخته بودن رشته به دلیل نبود تقریبا هیچ پیشینه دانشی درباره آن در دبیرستان و مدرسه است.
برخلاف سایر رشته های دانشگاهی، رشته علم اطلاعات و دانش شناسی تنها رشته ای است
که تمام دروس آن برای دانشجو تازگی دارند. نه از فیزیک خبری هست، نه شیمی، نه جامعه شناسی، نه زیست، نه ریاضی.
در عین حال هر چه دانشجو بیشتر درباره رشته می آموزد در می یابد که رشته علم اطلاعات و دانش شناسی تنها رشته ای است
که با همه رشته ها و علوم ربط دارد. این تازگی، دانشجویان را با ناشناخته هایی مواجه می سازد که به دلیل ابهام، می تواند سفر یادگیری را هیجان انگیزتر نماید.
با این حال ورود به ناشناخته ها همواره با تجربه ابهام، هیجان و درد همراه است.
شناخت رشته علم اطلاعات و دانش شناسی به این دلیل نیاز به سیر و سلوک عرفانی دارد
که معمولا در پیش از ورود به رشته و ابتدای تحصیل در دانشجو درباره چیستی و چرایی رشته بینش لازم ایجاد نمی شود.
افق حرفه ای رشته و مسیرهای متنوع شغلی که دانشجو پس از فراغت از تحصیل می تواند وارد آنها شود برای دانشجو نامشخص باقی می مانند.
اغلب درک دانشجو از مسیر آینده شغلی اش در حد کلیشه ای باقی می ماند:
کار در کتابخانه یا مراکز اطلاع رسانی به عنوان کتابدار میز امانت یا مرجع یا حداکثر مدیر کتابخانه.
از اینروست که می بینیم که دانشجویان این رشته حتی در مقاطع ارشد و دکتری همچنان نمی توانند درباره چیستی و چرایی رشته سخن بگویند
بی افق درس می خوانند و بی افق تر پژوهش می کنند!
بینش سازی: قطعه مفقوده آموزشهای دانشگاهی
بینش سازی یا تشریح چیستی و چرایی رشته های تحصیلی، موتور اصلی خلاقیت دانشجوست که متاسفانه در آموزشهای دانشگاهی از آن خبری نیست.
با بینش سازی و آشناسازی دانشجویان با فلسفه و افق کاری رشته‌های تحصیلی، دانشجو می‌تواند چشم‌انداز شغلی برای خود در آن رشته ترسیم کند،
فرصتهای شغلی و رشد را تجربه نماید
و بین آنچه می‌آموزد و آنچه می‌خواهد بشود ربط و معنا بیابد.
و این ربط‌دهی همان یادگیری است. در واقع یادگیری یا تغییر زمانی رخ می‌دهد که دانشجو بتواند میان پیش دانسته‌ها و دریافتهای خود ارتباطی بیابد.
این نوشته تلاشی است برای ایجاد چنین بینشی در تازه واردان به رشته علم اطلاعات
و برای کسانی که سالهاست در این رشته مشغول به تحصیل و کار هستند
ولی همچنان درکی شفاف از چیستی و افق کاری این رشته ندارند.
درباره رشته علم اطلاعات و دانش شناسی
موضوع اصلی رشته علم اطلاعات و دانش شناسی؛ اطلاعات، کاربر و کاربری های اطلاعات است.
رسالت این رشته، به زبان ساده، آموزش دانش و مهارت‌هایی است که فارغ‌التحصیلان این رشته را توانمند میکنند
تا اطلاعات را ـ در هر شکل و فرمتی و بر هر محمل و رسانه‌ای ـ به کاربر برسانند
و امکان استفاده موثر از اطلاعات را برای اهداف گوناگون افراد و سازمانها مهیا نمایند.
برای کسب چنین توانایی‌هایی دانشجوی علم اطلاعات سه کار عمده یاد می‌گیرد:
- مجموعه‌سازی یا فراهم آوری اطلاعات موردنیاز کاربر که این کار براساس فهم نیاز کاربر اتفاق می‌افتد.
- سازماندهی اطلاعات برای دسترس‌پذیرسازی آسان و سریع اطلاعات طوری که کاربر بتواند خیلی سریع اطلاعات موردنیازش را بیابد.
- این کار با یادگیری رفتار کاربر، سیستمهای اطلاعات و اینکه این سیستمها چطور کار میکنند و روشهای سازماندهی اطلاعات بدست می‌آید.
- اشاعه اطلاعات طوری که کاربر از وجود اطلاعات باخبر شود و سراغ آن بیاید و از آن استفاده کند. اشاعه معمولا در شکل خدمات مرجع (زمانی که کاربر به کتابدار مراجعه می‌کند) و خدمات اطلاع‌رسانی (زمانی که کتابدار سراغ کاربر میرود و شکل پیشرفته آن خدمات اشاعه گزینشی اطلاعات یا Selective Desimination of Information (SDI) همچنین خدماتی است که کارگزاران بزرگ اطلاعاتی مانند Elsevier, Springer Cochrane و .. عرضه میکنند). اینکار با فهم عمیق انواع منابع اطلاعات، جزیان و کارکردهای اطلاعات، رفتار و نیاز کاربر، تحلیل اطلاعات و روشهای نمایه‌سازی، و روشهای بازاریابی اطلاعات صورت می‌پذیرد.
بسته به نوع اطلاعات و کاربری اطلاعات و همچنین شکل و فرمت اطلاعات – اعم از چاپی و الکترونیکی – شیوه های متنوعی برای مجموعه سازی، سازماندهی و اشاعه اطلاعات استفاده می شود.
با تحصیل در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشجویان این رشته دانش و مهارتهای موردنیاز برای انجام موثر فعالیتهای مربوط به هر یک از این حوزه ها را فرامی گیرند.
با توجه به ماهیت تکاملی اطلاعات و کاربری‌های اطلاعات – که سریع‌تر از هر رشته دیگری از پیشرفت‌های فناورانه تاثیر می‌پذیرد – در صورت درک درست هدف و رسالت رشته، دانش‌آموختگان این رشته می‌توانند فرصتهای جدید شغلی برای خود ایجاد کنند.
ماهیت تحصیل در سه مقطع تحصیلی کارشناسی، ارشد و دکتری
در مقطع کارشناسی که مرحله دریافت اطلاعات یا information receiving است دانشجو دانش پایه نظری و عملی موردنیاز در هر یک از حوزه های یاد شده را فرامی گیرد.
این دانش معمولا از طریق تشریح ابعاد مختلف موضوع در قالب سخنرانی توسط استاد، تشویق دانشجویان به مطالعه منابع مرتبط و مشارکت در بحث کلاسی
و ارائه سمینار، و کار عملی در مراکز اطلاعات در دانشجو ایجاد می شود.
در مقطع کارشناسی ارشد که مرحله گردآوری اطلاعات یا information gathering است
دانشجو گردآوری علمی و ساخت یافته اطلاعات در هر یک از سه حوزه یاد شده در بافتهای مختلف (مانند کتابخانه ها، مراکز اطلاع رسانی، آرشیوها، مراکز اطلاعاتی دیجیتال) را می آموزد.
توانمندی گردآوری اطلاعات معمولا از انجام پروژه های درسی و پایان نامه در دانشجو ایجاد می شود.
در مقطع دکتری که مرحله تولید اطلاعات یا information producing است دانشجو با انجام پژوهش، دانش نظری و عملی نو تولید می کند.
اصولا این دانش باید به بسط دانش نظری و عملی حوزه های یاد شده بیانجامد و برای مسائل مختلف حرفه اطلاعات و دانش شناسی راه حل کاربردی ارائه دهد.
این توانمندی معمولا از طریق مطالعه ای ساخت یافته صورت می پذیرد که توسط اساتید راهنما و مشاور مرتبط هدایت می شود.
سه مسیر شغلی مشترک برای تمام رشته‌ها
فارغ از اینکه در چه رشته ای درس می خوانید، عموما پس از فراغت از تحصیل می توانید در سه مسیر شغلی ـ به صورت خصوصی یا استخدام در سازمانهای دولتی شغلی پیشه کنید و به عنوان حرفه مند آن حوزه مشغول به کار شوید. این سه مسیر عبارتند از:
- مسیر شغلی اجرایی
- مسیر شغلی پژوهشی
- مسیر شغلی آموزشی
اجرایی: در صورت انتخاب کار اجرایی به عنوان مسیر شغلی، به عنوان کارشناس یا مدیر در مراکز و سازمانهای مرتبط با رشته خود مشغول می‌شوید.
به عنوان مثال در رشته علم اطلاعات این مراکز دربرگیرنده این موارد هستند: مراکز اطلاعات، آرشیوها، کتابخانه ها، محیطهای مجازی اطلاعات مانند وب ۱، وب ۲، و مراکز اطلاعات دیجیتال.
در صورت علاقه به کارآفرینی می توان در حوزه تخصصی موردعلاقه خود شرکت خصوصی ایجاد نماید و به عنوان کارآفرین مشغول فعالیت شد.
برای کار در سطح اجرایی معمولا داشتن مدرک کارشناسی و تجربه کاری خوب کفایت می کند.
پژوهشی: در صورت انتخاب پژوهش به عنوان مسیر شغلی، به عنوان پژوهشگر یا مشاور علمی ـ پژوهشی
در سازمانهای مختلف خصوصی و دولتی ـ که با حوزه موضوعی موردعلاقه وی همخوانی دارند ـ مشغول به فعالیت می‌شوید.
برای پژوهشگر شدن معمولا تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد، توانمندیهای موردنیاز برای پژوهش و انجام کار پژوهشی را در فرد ایجاد می کند.
داشتن مدرک دکترای تخصصی و فوق کتری نیز برای کار به عنوان پژوهشگر یک مزیت محسوب می شود، چرا که در سطح دکتری دانشجو شانس ارتقای مهارتهای پژوهشی خود و دانش افزایی در حوزه ای تخصصی را به دست می آورد.
آموزشی: در صورت انتخاب آموزش به عنوان مسیر شغلی، می توانید به عنوان معلم، مربی یا استاد به آموزش آموخته های خود در رشته موردنظر بپردازید.
به عنوان مثال در رشته علم اطلاعات می توانید به عنوان استاد دروس مرجع و مجموعه سازی یا دروس سازماندهی اطلاعات مشغول به فعالیت شوید،
در بیرون از دانشگاه کارگاههای آموزشی تخصصی ارائه دهید، یا در قالب برنامه های فوق برنامه در مدارس و سازمانهای دولتی به طراحی و ارائه دوره های آموزشی فعالیت نمایید.
در صورت علاقه مندی به آموزش در سطح دانشگاهی در ایران ـ و بسیاری از کشورهای جهان ـ لازم است تا مدرک دکتری در حوزه موردنظر داشته باشید.
افق کاری متنوع و خلق کردنی رشته علم اطلاعات
به دلیل تنوع و تغییر در محمل، مضمون و کاربردهای اطلاعات و تنوع در سلیقه و نیاز کاربران اطلاعات،
تنوع بسیار زیادی در مسیرهای شغلی رشته علم اطلاعات و دانش شناسی وجود دارد و تنوع بیشتری هم در راه است.
به عنوان مثال اطلاعات می تواند به شکل دیجیتال در محیط وب ۲ باشد و کاربران آن محققان حوزه های فنی و مهندسی باشند.
این یعنی امکان فعالیت به عنوان حرفه مند علم اطلاعات در محیط وب ۲ در حوزه تخصصی فنی و مهندسی.
به عبارتی تنوع در اطلاعات، کاربران اطلاعات و کاربری های اطلاعات ویژگی منحصر به فرد رشته علم اطلاعات و دانش شناسی است.
این ویژگی شانس زیادی برای یافتن و پرداختن به علائق دانشجویان در این رشته فراهم آورده.
به عنوان مثال در صورت علاقه مند بودن به هنر و نقاشی، می‌توانید در مراکز اطلاع رسانی حوزه هنر مشغول فعالیت شوید
یا درباره رفتار اطلاعاتی هنرمندان پژوهش کنید و یا حتی مرکز اطلاعات و مشاوره تخصصی برای این گروه ایجاد نمایید!
با کمی اندیشیدن و دوباره اندیشیدن درباره تنوع سه بعدی موجود در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی و دوباره اندیشیدن درباره علائق و آرمانهای حرفه‌ای‌تان،
به احتمال زیاد مسیری جذاب و هیجان‌انگیز برای ادامه زندگی تحصیلی و حرفه ای خود در این رشته خواهید یافت که در بودن در آن لذت می‌برید.
این یعنی امکان یافتن/ساختن مسیری برای تحصیل و کار در حوزه ای که دوست دارید. البته به شرط داشتن ذهنیت لازم که لازمه اصلی تحقق چنین هدفی است.
ذهنیت موردنیاز برای موفقیت تحصیلی و شغلی
موفق شدن و موفق ماندن به ذهنیت یا mindset ویژه‌ای نیاز دارد.
اگر مایلید طوری درس بخوانید که هم حین تحصیل از درس و دانشگاه لذت ببرید و رشد را تجربه کنید
و هم بعد از فارغ‌التحصیلی کاریابی برایتان دغدغه نباشد
تا انتهای این مقاله را با تامل مطالعه بفرمایید و سعی کنید این هفت ذهنیت را در خود نهادینه کنید.
ذهنیت اول: مسئولیت‌پذیری
پذیرفتن مسئولیت انتخاب‌ها و تصمیم‌های خود، ساختن خود برای حرفه موردعلاقه، یادگیری مستمر و خودکفا، و بالاخره باور اینکه زندگی بده – بستان است
و ما نمی‌توانیم بدون دادن چیزی به دنیا و زندگی چیزی به دست بیاوریم همه و همه چیزهایی هستند که فرد را برای ورود به جاده موفقیت مهیا میکنند و موفقیت او در این مسیر را تضمین می‌نمایند.
قطعا اگر چنین طرز فکری نداشته باشید، مهم نیست چقدر تلاش می‌کنید، احتمالا نتایجی که عایدتان می‌شود خیلی با گذشته فرق نخواهند کرد و تغییر مثبت پایداری در زندگی شما ایجاد نمی‌کنند.
ذهنیت دوم: رزومه ساختنی است، هر چه زودتر بهتر
بله رزومه ساختنی است نه نوشتنی.
برای موفقیت، باید حوزه موردعلاقه‌تان را مشخص و در آن زمینه بهترینهای خود را در آن زمینه عرضه نمایید.
برای تولید بهترینهای خود باید هر روز بر دانش و مهارتهای خود بیافزایید. یعنی منابع یادگیری مرتبط برای تبدیل شدن به یک حرفه مند در حوزه مدنظرتان را بیابید
و به صورت خودآموز از آنها برای توسعه توانمندیهای موردنیاز خود به نحو احسن استفاده نمایید.
با مشخص نمودن مسیر شغلی موردعلاقه‌تان می‌توانید از همان ابتدای تحصیل با افقی روشن تر به توسعه دانش و مهارتهای موردنیاز خود بپردازید و از بیراهه رفتن پرهیز کنید.
برای آینده تحصیلی و حرفه ای خود برنامه ریزی کنید و با فراگیری توانمندیهای موردنیاز بتوانید در زمان پیش بینی شده در جایی باشید که برای آن برنامه ریزی کرده‌اید.
یعنی رزومه‌تان را طوری بسازید که با علائق و آرمانهای حرفه‌ای شما همخوانی دارند.
به عبارتی، رزومه خوب روزمه‌ای است که نشان می‌دهد دانش، مهارت و تجربه موردنیاز برای موفقیت در شغل و هدف دلخواهتان را دارید.
اینها همان توانمندیها و تجاربی هستند که می توانید با استناد به آنها مناسب بودن خود برای شغل مدنظرتان را اثبات نمایید
و با بی مانند شدن در آن حوزه نه تنها حس ناامنی شغلی نداشته باشید بلکه همیشه در حال انتخاب از میان پیشنهادهای بی شماری باشید که به شما می‌شود.
البته این مستلزم این ذهنیت است که: «یادگیری گرفتنی است و نه دادنی».
ذهنیت سوم: یادگیری گرفتنی است نه دادنی
این یعنی برای یاد گرفتن نباید به کلاس یا کتاب خاصی بند شوید. شنیده‌اید که می‌گویند:
«توانا بود هر که دانا بود»؟
این زمانی محقق می‌شود که فرد با ذهنیت «یادگیری گرفتنی است نه دادنی» به دنبال دانایی باشد نه منتظر استاد، درس و دانشگاه باشد که چیزی را به او بیاموزانند.
با این ذهنیت درمی یابید که توانایی از آنِ کسی است که دانایی را در خود ایجاد کرده و خود و فقط خود را مسئول چنین رسالتی می‌داند.
باید با این ذهنیت وارد دانشگاه شوید اما به احتمال زیاد میان عناوین و سرفصلهای درس و محتوایی که دریافت می‌کنید و آنچه به دنبالش هستید، همخوانی چندانی نمی‌یابید!
در اینجاست که دو راه بیشتر ندارید:
- یا باید نقش قربانی بمانید و برای باقی عمر با مقصر دانستن دیگران دلیل ناموفق بودن و بیکاری خود را توجیه کنید.
- یا خود دست به کار شوید و برای پر کردن شکافهای دانشی که احتمالا از دبیرستان و مدرسه با خود به همراه آورده است،
- در خارج از کلاس و درس به فراگیری آموختنی‌های موردنیاز بپردازید.
این می تواند از طریق شرکت در کلاس و درس دانشکده یا دانشگاهی دیگر، یا از طریق شرکت در دوره های آموزشی فوق برنامه یا برقراری ارتباط با متخصصان و فرصتهای یادگیری بیرون از دانشگاه صورت پذیرد.
البته این زمانی دست یافتنی است که دانشجو ذهنیتِ «دانشگاه یعنی سرزمین فرصتها» را داشته باشد.
ذهنیت چهارم: دانشگاه سرزمین فرصتهاست، محکوم به کلاس یا استاد خاصی نیستم
سرزمینی بدون هیچ مرز جغرافیایی که فرصتهای برقراری ارتباط با متخصصان و اندیشمندان را در سطح ملی و بین المللی فراهم می آورد
و امکان استفاده از منابع مختلف اطلاعات و یادگیری را برای دانشجویان مهیا می سازد.
باید با یافتن بهترینهای رشته و زمینه مدنظرتان ـ اعم از منابع اطلاعات انسانی و مادی (منابع کتابی و غیرکتابی) ـ در و بیرون دانشگاه سفر آموختن خود را شروع کنید
و با انتقال این عادت خوب به ابعاد مختلف زندگی خود یادگیری تمام عمر را در راس برنامه زندگی خود قرار دهید.
یعنی هر روز چیزی به دانسته های خود بیافزایید و در مسیر بهترین شدنِ خود گام بردارید.
ذهنیت پنجم: با “زندگی بینابینی” موفقیت به دست نمی‌آید
رمز اصلی رشد و شادی، داشتن حس مسئولیت پذیری است. پذیرش تمام و کمال مسئولیتِ تمام تصمیمهاییِ که در زندگی می گیرید.
یعنی اگر در مقطعی از زندگی احساس کردید جایی که باید باشید نیستید، بپذیرید که اشتباه از خودِ شما بوده نه دیگران.
اینگونه زیستن انسان را از «زندگی بینابینی» یا in-between زیستی می رهاند.
یعنی وضعیتی که در عین اینکه از بودن در آن ناراحتید، حاضر نیستید برای خارج شدن از آن نیز هیچ هزینه ای بپردازید.
چرا؟ چون احتمالا ذهنیت زندگی یعنی «بده ـ بستان» را ندارید.
ذهنیت ششم: زندگی یعنی «بده ـ بستان»
تنها با این ذهنیت است که می توانید مسئولیت پذیری را عملا تجربه کنید و از ثمره آن که رشد و شادی است بهره مند شوید.
این عادتِ نازیبای گله مند بودن دائمی و دیگری را مقصر دانستن را ریشه کن می کند و در شما حس رهایی ایجاد می کند.
این همان حسی است که در نهایت به حس رشد و رضایت از خویشتن ختم می شود.
تجربه این حس های خوب تنها زمانی محقق است که با مطالعه و اطلاعات تصمیم بگیرید، هزینه مادی و معنوی تحقق تصمیم خود را بدانید و حاضر باشید با کمال میل این هزینه را بدون هیچ غرولندی بپردازید.
به عنوان فردی که تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه گرفته، آن هم در رشته‌ای که احتمالا انتخاب اول شما نبوده
انتظار می رود که مبتنی بر اطلاعات ـ و نه دنباله روی از تبلیغات رسانه ها و توصیه دوستان و بستگان ـ تصمیم و مسئولیت انتخاب خود را تمام و کمال برعهده بگیرد.
بیشتر به حسی که درباره خودتان دارید توجه کنید تا اینکه دیگران درباره شما چه حس و فکری دارند.
مسئولیت ادامه تحصیل در رشته انتخابی خود را بپذیرید یا آن را ترک کنید چرا که زندگی بینابینیِ یعنی هدر دادن وقت و انرژی.
ماندن یا خارج شدن از هر وضعیتی هزینه خاص خود را دارد. با پرداخت هزینه ای که می تواند ۱-۲ سال عمر باشد می توانید دوباره تلاش کنید و در رشته موردعلاقه‌تان درس بخوانید.
یا با انتخاب مسیری متفاوت مانند گذراندن دوره های تخصصی کوتاه مدت در حوزه موردعلاقه خود دانش و مهارتی کسب کنید و مسیر خود را از آن نقطه ادامه دهید.
تنها در این صورت است که می توانید زندگی موردعلاقه خود را ـ هر چند دشوار ـ بسازید و از بودن در آن لذت ببرید.
ذهنیت هفتم: یکی مثل بقیه بودن یا خاص شدن؟
و در پایان بد نیست که بدانیم که مهم نیست در چه جایگاهی هستیم، همواره دو انتخاب داریم:
- یکی مثل بقیه باشیم حتی در پرطرفدارترین رشته ها مانند پزشکی، مهندسی، حقوق، …
- یا خاص باشیم در حوزه ای که ممکن است هیچ طرفداری نداشته باشد.
یک سنگتراشِ خاص بودن بهتر از کسی است که مدرک فوق تخصص قلب از بهترین دانشگاه را دارد ولی در حوزه کاری خود نام و یادی ندارد.
با این ذهنیت، به علائق خود در بافت مسیرهای سه گانه شغلی بیاندیشید و برای بهترین شدن در حوزه موردنظر خود که ممکن است جذاب ترین گزینه از منظر دیگران نباشد اما خود به آن علاقه مندید برنامه ریزی کنید.
هر قدر در کاری ورزیده‌تر شوید، از آن کار بیشتر لذت می برید و حس مفید بودن را بهتر تجربه می کنید.
البته با برخورداری دو ذهنیت دیگر: یادگیری گرفتنی است نه دادنی و دانشگاه سرزمینِ فرصتهایی است برای این یادگیری.
و اگر که پذیرفته ایم که در رشته علم اطلاعات و دانش شناسی ادامه تحصیل دهیم که شانس بهره وری از این سرزمین برایمان چندین برابر است. به دنیای علم اطلاعات و دانش شناسی خوش آمدید!
به دنیای علم اطلاعات و دانش شناسی خوش آمدید!
به عنوان دانشجوی علم اطلاعات و دانش شناسی ـ و حرفه‌مند آینده این رشته ـ با شناخت منابع و ابزارهای مختلف دسترسی به اطلاعات می توانید بیش از دانشجوی دیگر رشته ها مبتنی بر اطلاعات تصمیم بگیرید و موفق تر عمل کنید.
امید که این نوشته اطلاعات پایه برای تصمیم گیری درباره ماندن یا رفتن را برای دانشجویان جدید و قدیمی این رشته فراهم کند تا بتوانند تصمیمی بگیرند و مسئولیت آن را تمام و کمال بپذیرند و از فرصتهای استثنایی تحصیل و کار در این رشته بهره‌مند شوند.
برای مطالعه بیشتر
ابرامی، هوشنگ. ۱۳۸۳٫ شناختی از دانش شناسی. تهران: کتابدار.
منصوریان، یزدان. ۱۳۹۲٫ به علم اطلاعات و دانش‌شناسی خوش آمدید!. سخن هفته شماره ۱۴۹، ۱٫.
دیدگاههای قبلی در عطف.
* این نوشته ویرایش بسط یافته سخنرانی دکتر مریم نظری در «سومین جشنواره ملی دانشجویی برترین های سال علم اطلاعات و دانش شناسی» است که در ۱۷ مهر ۹۲ در تالار خوارزمی دانشگاه الزهرا ارائه گردید.
استناد
نظری، مریم. ۱۳۹۲ (۲۷ آبان). ماهیت و افق کاری رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی و رموز موفقیت در آن. نشریه اینترنتی عطف.
به نام خدا
استادگرامی
ازمطالبتان بی نهایت استفاده کردم.سپاسگزارم
وقتی اساتیدی باحوصله و تلاشگری مثل شمارامی بینم
انرژی میگیرم که خودم رابرای دکتراآماده کنم
دانشجوی علم سنجی دانشگاه تهران
التماس دعا
سپاس از حسن توجه شما و آرزوی بهترین‌ها